Fris en monter opgestaan, want er is er eentje jarig
vandaag. Geboren leider en fervent vragensteller van deze groep, Bram, is
alweer een jaartje ouder! Geliefde en vrienden fleurden het terras op met
slingers, ballonnen en prachtgeschenkjes (Bram zal er nog jaren over spreken ;)).
Vol goede moed naar Hospitaal van Tondo vertrokken, waar we na
een rit van 2uur door Metro Manilla (figuurlijk) voor gesloten deuren stonden.
Wij sterk verbaasd, Griet en Geert niet echt onder de indruk: iets wat wel
degelijk afgesproken was, maar het ontbrekende papier dat intern moest
doorgegeven worden Tondo ontbrak. Na een korte onderhandeling moesten wij,
fiere Belgen in witte doktersjas, met hangende pootjes afdruipen. Een korte
walkietalkie conversatie liet ons gelukkig nog toe om even de Comfort Room te
bezichtigen.
Dit liet ons eindeloze enthousiasme niet bederven, want een
megalomane ‘Mall’ wachtte ons op. Als ware jagers-verzamelaars struinden we de
vele eetstalletjes af, gelukkig met sneller resultaat dan onze voorouders. De
meiden proefden van de vele winkeltjes die dit winkelcentrum te bieden had. De
klok sloeg 13u, de reis gaat onherroepelijk verder!
We werden naar het lokale ziekenhuis geleid, het enige
beschikbare voor 120 000 mensen. Hier hoorden we het verhaal van enkele Duitse
dokters die zich jarenlang hadden ingezet voor deze arme gemeenschap en door
omstandigheden niet langer meer hun diensten konden aanbieden.
Om de sfeer en onze lichamen af te koelen, werden we gedropt
bij een indrukwekkende dam (wa wa dam). Nadat we onze schoenen afschopten,
gaven we ons met kleren en al over aan het verfrissende water. Er was echter
een probleem: er werden echter geen natte mensen toegelaten op de bus.
Inventief als we waren, hesen we ons zonder natte kleren in onze lange
doktersjas. Probleem opgelost en de Filipinos wisten niet wat ze zagen ;).
Toen we op onze slaapplaats toekwamen, merkten we tot ieders
grote vreugde dat het personeel zich ook over Brams verjaardag had ontfermd:
extra ballonnen en twee grote verjaardagstaarten met persoonlijke boodschap!
(dankjewel aan de Guido Everaert van Mary Hill.) Ines en Pieter sloten de rustige
avond af met een staaltje gezellige muziek.
Tot morgen lieve lezers!
Groetjes Hanne, Klaas & Emma
Bram leider en vraagsteller: dat klinkt mij bekend in de oren���� Bram, een gelukkige verjaardag!!!
BeantwoordenVerwijderenZo tof om elke dag weer een uitgebreid verslag te lezen, na een lange dag vol ervaringen en indrukken. Proficiat aan jullie allemaal, om te genieten, jullie in te zetten, er samen iets heel tofs van te maken en goed overeen te komen. Viviane (mama van Louise)
BeantwoordenVerwijderen